ქუჩის სტილის “ნათლიმამა”

ინტერვიუ ჰიროში ფუჯივარასთან

ავტორი: ანა აბაშიძე

ფოტო: ანა ბოკო

თბილისში ჩატარებულ Mercedes-benz fashion week-ს ერთ–ერთი გამორჩეული პერსონა იაპონელი დიზაინერი, მუსიკოსი და მსახიობი ჰიროში ფუჯივარა ესწრებოდა.

1980-იანი წლებში, ტოკიოში ცხოვრებისას ჰიროში ფუჯივარამ საკუთარი ბრენდი GOOD ENOUGH დაარსა, რომელიც უმთავრესად კონცენტრირებულია ქუჩის სტილზე. საკუთარი ბრენდის დაარსების პარალელურად, ჰიროში ფუჯივარა ურა–ჰარაჯაკუს მიმდევრობის დამაარსებელია, რომელიც მისი თქმით სრული თავისუფლების იდეას ატარებს. ურა–ჰარაჯაკუმ მნიშვნელოვანი გავლენა მოახდინა იაპონიის ქუჩის სტილზე, უმცირესობებში მყოფ ადამიანებსა და მათ თავისუფლებაზე.

სწორედ ურა–ჰარაჯაკუს სტილის დაარსების გამო ჰიროში ფუჯივარას იაპონიის ქუჩის სტილის (Street Style) ნათლიმამად მოიხსენიებენ.

რატომ შექმენით GOOD ENOUGH და რა არის ბრენდის მთავარი იდეა?

GOOD ENOUGH შევქმენი გვიან 1980-იანებში, რადგან არ არსებობდა დამოუკიდებელი, სისწრაფეზე კონცენტრირებული ბრენდი. მე და ჩემს მეგობრებს გვინდოდა, რომ შეგვექმნა ჩვენი ბრენდი და დავიწყეთ მაისურების შექმნა. ორივეს მოგვწონდა კომ დე გაღსონი და მსგავსი მაღალი მოდის ბრენდები, ამიტომ ვიფიქრეთ, რატომ არ ავურიოთ მაღალი მოდა და ქუჩის სტილი ერთმანეთში? ვაკეთებდით მაისურებს, ვურევდით ერთმანეთში ქუჩის ჩაცმულობასა (Streetwear) და უფრო მაღალი მოდის ტანსაცმელს. ამის შესაქმენლად არ გვქონდა დიდი გამოწვევები და რისკები, რადგან ჩვენ არ ვაკეთებდით ჩვენი ტანსაცმლის რეკლამას.

კოლაბორაცია დიდ ბრენდებთან გქონიათ – როგორ აღწერთ ამ გამოცდილებას?

90-იანების შემდეგ დავაარსე Fragment Design, რომლითაც ვქმნიდით ტანსაცმელს სხვა ბრენდებთან კოლაბორაციით. Fragment Design არ არის ბრენდი, რომელსაც თავისი ტანსაცმელი აქვს, ის უნდა იყოს სხვა ბრენდთან ერთად – ახალგაზრდა დამწყები დიზაინერებიდან მაღალი მოდის ბრენდებით დამთავრებული.

თქვენ მიერ დაარსებულმა ურა-ჰურაჯუკუმ ცვლილებები შეიტანა ქუჩის ჩაცმულობაში, რის გამოც იაპონიის Godfather of StreetWear შეგარქვეს…

არ მანაღვლებს რას მეძახის ხალხი, არ ვგრძნობ კომფორტულად თავს ამ ტიტულში, მაგრამ მესმის რატომ ამბობენ ამას ადამიანები. მე ყოველთვის, ახალგაზრდობიდან ვიყავი ჰარაჯაკუში და ეს მიყვარდა, რადგან ჰარაჯაკუში შენ შეგიძლია გეცვას ნებისმიერი რამ. იაპონიაშიც კი, თუ გაცდები ტოკიოს ან ჰარაჯაკუს, ხალხი გიყურებს ჩაცმულობაზე და ამაზე კითხვებს სვამს, მაგრამ ჰარაჯაკუში შეგიძლია გააკეთო ყველაფერი, ეს არის დიდი თავისუფლება. იყო ჰარაჯაკუ ნიშნავს, რომ იყო რაც გინდა ის, შეგიძლია იყო უმცირესებობთან ერთად, შეგიძლია იყო ნებისმიერ ადამიანთან ერთად.

რას ფიქრობთ მოდაზე, როგორც ბიზნესზე? უყურებთ თქვენ მიერ შექმნილ ტანსაცმელს როგორც გასაყიდ პროდუქტს?

მე არ ვფიქრობ ბიზნესზე ბევრს, მე ვაკეთებ ფულს, ვიღებ პროცენტებს ჩემი ბრენდებიდან, თუმცა პროდუქტის შექმნის პროცესს არტისტული თვალით ვუყურებ.

რამდენად მნიშვნელოვანია დიზაინერისთვის, ჰქონდეს ბიზნეს ხედვები?

დამოკიდებულია იმაზე რა გინდა, რომ გააკეთო; ზოგ ადამიანს უნდა, რომ ჰქონდეს დიდი კომპანია, ზოგ ადამიანს კი ჩემსავით, არ უნდა კომპანია; მე არ მინდა ვქირაობდე ხალხს, ამიტომ როგორი ხედვები გექნება, დამოკიდებულია იმაზე, რა გსურს.

რას ფიქრობთ საქართველოს მოდის ინდუსტრიაზე?

საქართველოს დიდი პოტენციალი აქვს, ასევე თბილისსაც. თბილისში არის თავისუფლება, მოდა უფრო და უფრო იზრდება. საინტერესო იქნება, თუ ვნახავ კაცებისთვის შექმნილ კოლექციებს. თუ იქნება კაცების მოდის კვირეული, მე მინდა რომ დავბრუნდე. მე უნდა გავაკეთო რამე “სიტუაციონისტთან” ერთად, მომწონს ეს ბრენდი. მომწონს მისი სახელიც, ბრენდის წინა შოუზე ვიყავი და ძალიან მომეწონა. ის უფრო მეტად ქალის ტანსაცმელს ქმნის, თუ ის გადაწყვეტს კაცის კოლექციის შექმნას, მე მასთან სიამოვნებით ვითანამშრომლებ, რაც “Casual” ტანსაცმლის კოლექციის შექმნას გულისხმობს.

რას ურჩევთ დამწყებ დიზაინერებს?

კარგი იქნება თუ შეხვდებიან და გაიცნობენ ახალ ხალხს, ვფიქრობ, რომ საქართველოში, მოდის კვირეულებზე, ბევრი ადამიანი და მედია ჩამოდის; დამწყებ დიზაინერებს თუ ექნებათ შანსი, უნდა გაიცნონ ისინი და ესაუბრონ მათ.